Rodzina Tatura herbu Ostoja w województwie kijowskim

Dnia 12 listopada 1802 roku potwierdzenie szlachectwa przez deputację szlachecką gubernii wołyńskiej otrzymał Łukasz Tatura i jego bracia stryjeczni. O ile rodzina ta używała nazwiska „Tatura”, a nie „Tatur”, i pieczętowała się herbem Ostoja, a nie Dąbrową, jej członkowie w liczbie mnogiej także byli określani jako Taturowie.

W wywodzie wymienione są różne dokumenty dowodzące, że przodkowie Łukasza Tatura przynajmniej od roku 1758 posiadali część wsi Zabrudzie położonej niedaleko Żytomierza, w powiecie żytomierskim. W roku 1798 rodzina kupiła część dóbr wsi Waskiewicze w powiecie owruckim, co prawdopodobnie też jest powodem, dla którego Łukasz Tatura w wywodzie jest określany jako „obywatel powiatu owruckiego”. Niestety, wywód nie zawiera żadnych informacji sprzed roku 1758, dlatego trudno jest na jego podstawie spekulować, od kiedy Taturowie noszący nazwisko Tatura żyli w województwie kijowskim i czy byli oni w jakikolwiek sposób związani z Taturami zamieszkującymi województwo nowogródzkie używającymi nazwiska Tatur.

Wywód wymienia ośmiu męskich członków rodziny Tatura.

flowchart TD

a["Zacharyasz Tatura <br>Eufrozyna z Waśkowskich"]

a-->b["Teodor Tatura<br> Ewa z Didkowskich"]

a-->c["Bazyli Tatura<br> Teresa z Sikorskich"]

b-->d1["Krzysztof Tatura"]

b-->d2["Jan Tatura"]

b-->d3["Teodora Tatura"]

b-->d4["Karol Tatura"]

c-->e["Łukasz Tatura"]

Ponieważ na początku XX wieku nazwisko „Tatura” nie figuruje wśród list nazwisk uznanej szlachty gubernii wołyńskiej, można przypuszczać, że rodzinie tej nie udało się uzyskać potwierdzenia szlachectwa przez Heroldię w Petersburgu i prawdopodobnie uległa deklasacji.