Przypisy i Marginalia #

Czerniczne (przed 1673) #

1. AGAD 1_354_0_25_4069_0039 ↑

Hrywiec z zaściankiem Tatury/Taturowicze (przed 1597) #

2. AGAD 1_354_0_25_4068_0009 ↑

3. W inwentarzu z roku 1686 dwa konie Taturow w Hrywcu są określane jako konie Hryhorowicz Taturowiczów albo konie Hrehorowicz (pierwszy i drugi). Dokument zamieszczony w inwentarzu starzyckim z roku 1686 (AGAD 1_354_0_25_4069_0035) zawiera wypis z ksiąg sądów duchownych z roku 1686 w których wymieniony jest dokument z roku 1620 w której do parafii starzyckiej są suplikowane: Staryca, Słoboda, Melec, wieś Hrywiec, Boiarowie Hryhorow, Rusaki y Sieło Dobieży. Jaki dokładnie był związek Taturowiczow z Hryhorowiczami niesiemy. ↑

4. Archiwum Główne Akt Dawnych, 1_354_0_25_4070 ↑

Kleszow (przed 1672) #

5. AGAD 1_354_0_23_t.160 p.1_0167-170. ↑

6. AGAD 1_354_0_23_t.160 p.1_0053. ↑

7. W Kleszowie występują także Jarmolińscy. Czy ci byli jakoś związani z Jarmolickimi w Hrywcu nie jest jasne. ↑

Szyłowszczyzna (przed 1646) #

8. AGAD 1_354_0_25_4068_0009 ↑

9. AGAD 1_354_0_25_4069_0032 ↑

Taturowszczyzna (przed 1693) #

10. Zobacz AGAD 1_354_0_25_4070. ↑

11. W inwentarzu księstwa kopylskiego z roku 1744 odnotowano, że 2 i 1/2 włóki w zaścianku Taturowszczyzna są zagospodarowane — Jan i Gabryel Korzeniewscy mają po włoce, a Bartłomiej Kołodziński pół włóki. Natomiast 3 i 1/2 włóki „po Korzeniewskich” pozostają puste. W roku 1759 w zaścianku Taturowszczyzna Jan Korzeniewski posiada 1 i 1/2 włóki, Michał Rymoszewski 1 włókę, Teodor Lepiewicz 1 i 1/2 włóki, a dwie włóki pozostają puste. ↑

12. Zobacz Ігар Капылоў, “Toponimia białoruska w okresie Rzeczypospolitej”, Studia Białorutenistyczne 9/2015, str. 250 ↑

13. Ponieważ ziemie o których mówimy leżały na granicy księstwa, alternatywna możliwością byłoby, ze ziemie juz przed rokiem 1670 były w rekach Taturow ale nie były częścią księstwa kopylskiego. ↑

14. AGAD 1_354_0_23_t.160 p.1_0167-170. ↑

15. W starożytnym jezyku tatarskim słowo Tatu znaczy razem, w przyjaźni, miłości i harmonii. Jest szereg starożytnich imion tatarskich zaczynających się słowem Tatu, tak jak np. Tatubaj (słowo baj oznacza bogatego właściciela lub wpływowa osobę), Tatubek (słowo bek oznacza “pan”) lub Tatuchan. Fakt, że w Taturowszczyzna była nazywana Tautorowszczyzną sugeruje że nazwisko Tatur mogło także być spolszczonym połączeniem słów Tau i Tur. W starożytnym języku tatarskim słowo Tau znaczy góra, górzysty, duży lub wysoki jak góra zaś słowo Tur oznaczyło żywy. Zobacz Ш.Ш. САГАУТДИНОВ “ТАТАРСКИЕ ИМЕНА происхождение, значения, примеры,” АЛМАТЫ, 2011. ↑