Zaścianki i okolice szlacheckie w których osiedli Taturowie w wieku XVIII - Przypisy i Marginalia

Przypisy i Marginalia #

Holewszczyzna (rok 1709) #

1. AGAD 1_354_0_25_2672.2_0006.

Jaźwiny (ok. 1760) #

2. AGAD 1_354_0_7_593_14_56548631, 1_354_0_7_593_18_56548634.

3. 1_354_0_23_t.160 p.2_0027. Zobacz tez 1_354_0_23_t.160 p.2_0013-14.

Kaczanowicze (ok. 1720) #

4. AGAD 1_354_0_25_2672.2_0007

5. Według dokumentów księstwa nieświeckiego z roku 1767 w roku tym w Kaczanowiczach żył obok Józefa Tatura także Jan Tatur, Michał Tatur i Antoni Tatur.

6. W książce Steckiewicza-Czeboganowa Tadeusz występuje błędnie jako syn innego Józefa. Informacje przedstawione tutaj są zgodne zarówno z wywodem z roku 1802 jak i z dokumentami dotyczącej szlachty żyjącej w zaściańkach nieświeżskich z roku 1795.

Pleszewicze (rok 1718) #

7. AGAD 1_354_0_25_2672.2_0007

8. AGAD 354_0_15_t.1 pl.14_0019.

9. Andrzeja takze znajdujemy na listach ziemian zyjacych w Pleszewiczach w roku 1740 i 1756.

10. Wywód z 1802 roku wymienia ośmiu protoplastów. Według wywodu — i cytowanych w nim wypisów z ksiąg chrztów — jeden z tych protoplastów, Jan, miał czterech synów: Andrzeja i Piotra, z żoną Krystyną z Łozowskich, urodzonych w latach 1730 i 1734, oraz Józefa i Stefana, z żoną Anną, urodzonych w latach 1732 i 1741. Chrzty Andrzeja i Piotra zostały wpisane do ksiąg parafii bobowiańskiej, a chrzty Józefa i Stefana do ksiąg parafii nieświeskiej. Czy Jan rzeczywiście rozwiódł się z Krystyną z Łozowskich po urodzeniu Andrzeja w roku 1730 by przenieść się do parafii nieświeskiej i poślubić Annę i spłodzić z nią Józefa, a potem po urodzeniu Józefa w roku 1732 powrócił do parafii bobowieńskiej i poślubił tę samą Krystynę z Łozowskich by spłodzić z nią Piotra? Oczywiście, że nie. W rzeczywistości, było przynajmniej dwóch Janów Tatur żyjących w księstwie nieświeskim na początku XVIII wieku. Jednym był Jan Tatur który w roku 1718 wraz z żoną kupił ziemie w zaścianku Pleszewicze, miał synów Andrzeja i Piotra i zmarł przed rokiem 1737 zostawiając w Pleszewiczach wdowę i “po Janie Taturze synów małych”. Najstarszy syn tegoż Jana o imieniu Andrzej w roku 1747 nadal żył w Pleszewiczach – prawdopodobnie na ziemi odziedziczonej od ojca – i wziął ślub z Anną Czechanowiczówną z zaścianku Dubiejki. Inny Jan Tatur żył w zaścianku Strycharowszczyzna – traktowanego często jako część większego zaścianku Holewszczyzna – i ożenił się z Anna Sudnikówną z zaścianku Sudniki w roku 1725. W roku 1760 najstarszy syn tegoż Jana o imieniu Józef nadal żył w Holewszczyznie – prawdopodobnie także na ziemi oddziedziczonej od ojca – i ożenił się z Petronillą z Miarkowskich z zaścianku Wołożyce. W wywodzie z roku 1802 obaj Janowie zostali połączeni w jedną osobę – tym samym zmniejszając ilość protoplastów których szlacheckie pochodzenie trzeba było udokumentować przed władzami rosyjskimi. Wobec skutków potencjalnej deklasacji, trudno się dziwić, że nasi przodkowie mniej dbali o historyczną dokładność niż o uchronienie jak największej liczby członków rodu przed deklasacją, jednocześnie minimalizując związane z tym koszty.

“Strycharowszczyzna (rok 1709)” #

11. AGAD 1_354_0_25_2672.2_0006.

12. Wywód z 1802 roku wymienia ośmiu protoplastów. Według wywodu — i cytowanych w nim wypisów z ksiąg chrztów — jeden z tych protoplastów, Jan, miał czterech synów: Andrzeja i Piotra, z żoną Krystyną z Łozowskich, urodzonych w latach 1730 i 1734, oraz Józefa i Stefana, z żoną Anną, urodzonych w latach 1732 i 1741. Chrzty Andrzeja i Piotra zostały wpisane do ksiąg parafii bobowiańskiej, a chrzty Józefa i Stefana do ksiąg parafii nieświeskiej. Czy Jan rzeczywiście rozwiódł się z Krystyną z Łozowskich po urodzeniu Andrzeja w roku 1730 by przenieść się do parafii nieświeskiej i poślubić Annę i spłodzić z nią Józefa, a potem po urodzeniu Józefa w roku 1732 powrócił do parafii bobowieńskiej i poślubił tę samą Krystynę z Łozowskich by spłodzić z nią Piotra? Oczywiście, że nie. W rzeczywistości, było przynajmniej dwóch Janów Tatur żyjących w księstwie nieświeskim na początku XVIII wieku. Jednym był Jan Tatur który w roku 1718 wraz z żoną kupił ziemie w zaścianku Pleszewicze, miał synów Andrzeja i Piotra i zmarł przed rokiem 1737 zostawiając w Pleszewiczach wdowę i “po Janie Taturze synów małych”. Najstarszy syn tegoż Jana o imieniu Andrzej w roku 1747 nadal żył w Pleszewiczach – prawdopodobnie na ziemi odziedziczonej od ojca – i wziął ślub z Anną Czechanowiczówną z zaścianku Dubiejki. Inny Jan Tatur żył w zaścianku Strycharowszczyzna – traktowanego często jako część większego zaścianku Holewszczyzna – i ożenił się z Anna Sudnikówną z zaścianku Sudniki w roku 1725. W roku 1760 najstarszy syn tegoż Jana o imieniu Józef nadal żył w Holewszczyznie – prawdopodobnie także na ziemi oddziedziczonej od ojca – i ożenił się z Petronillą z Miarkowskich z zaścianku Wołożyce. W wywodzie z roku 1802 obaj Janowie zostali połączeni w jedną osobę – tym samym zmniejszając ilość protoplastów których szlacheckie pochodzenie trzeba było udokumentować przed władzami rosyjskimi. Wobec skutków potencjalnej deklasacji, trudno się dziwić, że nasi przodkowie mniej dbali o historyczną dokładność niż o uchronienie jak największej liczby członków rodu przed deklasacją, jednocześnie minimalizując związane z tym koszty.

Zabieły (przed 1769) #

13. AGAD 1_354_0_7_593_18_56548634.

Zaturja (ok. 1720) #

14. AGAD 1_354_0_25_2672.2_0006

15. W książce A Steckiewicza urodzony w roku 1757 roku Symon jesz zonaty z Marianna z domu Łukianowicz. Dokumenty z roku 1796 nie pozostawiaja watpliwosci ze Symon żyjący w Zaturii zonaty z Marianna z domu Łukianowicz był bratem Andrzeja. Jest to także zgodne z wywodem z roku 1802, który wymienia syna Andrzeja o imieniu Symon.