Podkamien (przed 1864)
Zaścianek Podkamien
Podkamień, ros. Подкамень
Podkamien, zascianek, powiat ihumenski, w 4 okr. pol i gm. puchowickiej, przy drożynie z zascianka Bierazianka do Rowczaka. Maja tu dziedzictwo: Starzynscy od 1836 r. 6 włók i Taturowie 5 włók. Grunta lekkie, kamieniste; miejscowość lesista, dość ponura i nizinna.(Wpis ze Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, 1880–1902.)
Na południowy wschód od zaścianku Usochy.
Taturowie w zaścianku Podkamien
Po upadku powstania styczniowego w roku 1864 Ignacy Tatur, dworzanin powiatu ihumenskiego z zascianku Podkamien, został zesłany z zona Franciszką, synami Józefem i Antonim oraz córkami Józefiną i Pauliną. Czy zesłany Ignacy z zaścianku Podkamień był [Ignacym Taturem][ks-150] urodzonym w roku 1817 z ojca [Michała][ks-49], [Ignacym Taturem][ks-171] urodzonym w roku 1819 z ojca [Antoniego][ks-55], czy innym członkiem naszego rodu, niestety nie wiemy. [Ignacym Tatur][ks-150] urodzony w roku 1817 był wujkiem [Karola Tatura][ks-325] z pobliskiego zaścianku Podkosie, który wraz z żona i dziećmi także został zesłany za udział w postaniu styczniowym.
Ignacy prawdopodobnie umarł przed rokiem 1876 ponieważ jego zona Franciszka w roku 1876 widnieje w spisie właścicieli ziemskich gubernii mińskiej. W roku 1876 Franciszka Tatur, córka Stefana nadal miała 100 dziesięcin ziemi w zaścianku Podkamień.
O potomstwie Ignacego nie wiele wiemy. W roku 1929 Józefina Tatur ur. 1884, córka Franciszka, zamieszkałą w zaścianku Podkamień została zesłana na 3 lata. W tym samym roku Wiktoria Tatur, ur. 1911 w zaścianku Podkamień została skazana na 3 lata wygnania do terytoriów północnych. W roku 1938 Jadwiga Tatur, córka Wincentego ur. 1888 w zaścianku Podkamień została aresztowana w Wologdzie.