Kleszow (przed 1672)
Zaścianek Kleszow
ros. Клешево
Kleszow, al. Kleszowo zaścianek w trakcie Baslawskim ksiestwa Sluckiego, kolo roku 1670 mial 60 włók a wiec 12 koni. Mieli tutaj ziemię Branowiccy, Jarmolińscy, Jelniccy, Klichnowscy, Korzunowie, Lichodziejewscy, Ostrejko (Ostreyko), Pietniccy, Karpowiczowie, Korzunowie, Sycko, Tatarzyccy, Taturowie, Tuszewscy i inni.
Kleszewo na północny wschod od miejscowosci Basłowce
Według Rewizji Ziemian Konnej Służby z roku 1738, zaścianek w roku 1738 nadal miał 12 koni czyli 60 włók. Ziemianie z zaścianku Kleszow służyli w chorągwi kopylskiej – a nie słuckiej – pomimo że zaścianek ten należał do traktu Baslawskiego.5
W roku 1909 zaścianek Kleszowo należał do wołosti Grozowskiej, powiat słucki, gubernia mińska. Później sielsowiet Hreski, rejon słucki.
Taturowie w zaścianku Kleszow
W polowie XVII. wieku zyli tutaj Alexander i Stefan Tatur.6
W okresie tym obok Taturów także Branowiccy, Korzunowie, Lichodziejewscy, Ostrejkowie, Karpowiczowie i Korzonowie występowali zarówno wśród ziemian żyjących w Kleszowie jak i ziemian Hrywieckich.7