Snuscik (przed 1740)

Okolica szlachecka Snuscik

ros. Снустик

Snuscik, okolica szlachecka w powiecie ihumeńskim gubernii mińskiej, poźniej powiat czerwieński Białoruskiej SSR, ówcześnie rejon puchowicki obwodu mińskiego.

Opis parafii błońskiej diecezji wileńskiej z roku 1784 wymienia okolicę szlachecką Snuścik należącą do parafii Błońskiej i tak opisuje jej położenie:

Od kościoła parafialnego błonskiego, na wschód, przez miasteczko Puchowicze, a o mil 2 przez dwór Bołocze tegoż JW Tyzenhauza, do wsi Lady zwanej, WJM pana kapitana Zawiszy. Droga dla błot i puszcz nie bardzo wygodna. W ciągu tych 5 mil do wspomnianej wsi, błota i bagna duże, między lasami, po prawej ręce, po lewej zaś pola niewielkie i dwie wioski o milę od siebie stojąca JW Tyzenhauza. Z traktu tego w prawo idzie dróżka mała, do okolicy Dukowki i Snuscika. Stamtąd różne dróżki do dworków szlacheckich, nie są przeto wygodne, że błotami i lasami najwięcej jechać potrzeba. A tu koniec parafii błońskiej o mil 5 od kościoła.

Snuscik znajdował się nieco na wschód od okolicy szlacheckiej Podkosie i na południowy wschód od okolicy szlacheckiej Repiszcze.

Zaścianek Snuscik i pobliskie okolice szlacheckie Repiszcze i Podkosie.

Początki gałęzi Snuścickiej

W przeciwieństwie do innych gałęzi rodu, gałąź ta otrzymało potwierdzenie szlachectwa od deputacji wywodowej gubernii mińskiej dopiero w roku 1808.

Według wywodu z roku 1808, protoplastą tej gałęzi był [Leon Tatur][ks-0I], który wedle wywodu żył w drugiej połowie XVII wieku i pochodził z księstwa słuckiego. Wydaje się możliwe, że Leon był młodszym bratem Omeliana (Emiliana) Tatura, który występuje w dokumentach z drugiej połowy XVII wieku wśród ziemian traktu starzyckiego księstwa słuckiego. Po pierwsze, wywód wspomina świadectwo Emiliana Tatura złorzone w zamku słuckim w roku 1679 w którym tenże Emilian zaświadcza, że Leon jest jego rodzonym bratem. Po drugie, wywód jako “dziedziczne posesje” Leona wspomina Hrywiec i Szyłowszczyzne w ksiestwie słuckim – a ziemianin Omelian Tatur występujący w dokumentach księstwa słuckiego z druigiej połowy XVII wieku miał ziemie właśnie w Hrywcu i Szyłowszczyźnie.

Wedle wywodu – niestety wywód nie zawiera odpowiednich wypisów z ksiag koscielnych – Leon Tatur miał jednego syna o imieniu Jan.

Poza stwierdzeniem – nieudokumentowanym w wywodzie – że Leon miał “dziedziczne posesje” w Hrywcu i Szyłowszczyznie, wywód nie wymienia żadnych innych majątkow ani Leona ani jego syna [Jana][ks-7a]. Wymienione są jednak różne kontrakty arendowne: z roku 1740 trzyletni kontrakt arendowny pomiędzy Janem Leonowiczem Taturem a Bronislawem Przeradowskim na “pewna część ziemi Snuściki”, z roku 1783 kontrakt arendowny na włokę gruntu attynenocji folwarku Bołockiego od chorążego Tyzenhausa dla syna Jana o imieniu Antoni oraz kontrakt trzyletni arędowy “na gruntu włokę nazwiskiem Snuscik” attynenocji folwarku Bołockiego z roku 1786 dla tegoż Antoniego. Folwark Bołocki rodziny Tyzenhaus leżał w rejonie puchowickim powiatu ihumeńskiego i należał do parafii Błońskiej. "

Wywód także wymienia kwit podatkowy z roku 1798 z zaścianku Snuścika oraz zaświadczenie hrabiego Karola Zawiszy z tego samego roku, że różni Taturowie wspomniani w wywodzie są “szlachtą blisko sąsiadującą”. Nie jest jasne czy to Jan czy jego ojciec Leon jako pierwszy osiedlił się w rejonie puchowickim.

flowchart TD

s0I["Leon Tatur<br>"]

s7a["Jan Tatur<br>"]

s0I-.->s7a

s19["Antoni Tatur <br>ur. 1729<br>ż. Regina Sokolewska"]

s7a-->s19

s20["Dominik Tatur <br>ur. 1742<br>ż. Petronella Osiejewska,<br> Anna Dikowiczówna "]

s7a-->s20

s21["Teodor Tatur <br>ur. 1760<br>ż. Barbara z Koncujewskich"]

s7a-->s21

s22["Alexander Tatur<br>"]

s7a-->s22

s48["Mikolaj Tatur <br>ur. 1758 <br>ż. Katarzyna Sawicka "]

s19-->s48

s49["Michal Tatur <br>ur. 1760 <br>ż. Marianna,<br> Anna Zdanowicz"]

s19-->s49

s50["Jan Tatur <br>ur. 1762 <br>ż. Teresa,<br>Róża"]

s19-->s50

s52["Jozef Tatur <br>ur. 1770 <br>"]

s19-->s52

s51["Wincenty Tatur <br>ur. 1773 <br>"]

s19-->s51

s53["Katarzyna Tatur <br>ur. 1786 <br>"]

s19-->s53

s54["Walerian Jozef Tatur <br>ur. 1776 <br>żona Fruzyna"]

s20-->s54

s55["Antoni Tatur <br>ur. 1781 <br>żona Brygida"]

s20-->s55

s56["Franciszek Grzegorz Tatur <br>ur. 1782 <br>"]

s20-->s56

s57["Onufry Tatur <br>ur. 1783 <br>"]

s20-->s57

s60["Jan Tatur <br>ur. 1791<br>ż. Julia Szantyr"]

s21-->s60

s61["Bazyli Tatur <br>ur. 1796<br>ż.  Franciszka Berykiewicz"]

s21-->s61

s58["Mateusz Tatur <br>ur. 1800<br>ż. Marianna Jeźwinska"]

s21-->s58

s62["Michal Tatur <br>ur. 1807<br>"]

s21-->s62

s63["Mikolaj <br>ur. 1810<br>ż. Konstancja Nalibocka,<br> Aniela Szaniewska"]

s21-->s63

s59["Nieznana Tatur <br>ur. 1815<br>"]

s21-->s59



Jeżeli chodzi o dzieci Jana, to urodzony w roku 1729 [Antoni][ks-19] wziął za żonę Reginę z Sokolewskich. Mial synów [Mikołaja][ks-48], [Michała][ks-49], [Jana][ks-50], [Józefa][ks-52], [Wincentego][ks-51] i córkę [Katarzynę][ks-53]. Jego najstarszy syn Mikołaj Tatur urodził się w roku 1758 w zaścianku Snuscik, wziął za żonę Katarzynę z Sawickich i w roku 1795 nadal żył w zaścianku Snuscik. Najstarszy syn Mikołaja o imieniu [Adam][ks-146] w roku 1795 wraz z ojcem żył w Snusciku, potem przeniósł się do zaścianku Nietcza. Drugi syn Mikołaja o imieniu [Tomasz][ks-147] wziął za żonę Katarzynę z Bernatowiczow i najpierw żył w zaścianku Repiszcze a potem w zaścianku Nietcza.

Urodzony w roku 1742 Dominik najpierw wziął za żonę Petronellę z Osiejewskich a później ożenił się z Anną Dikowiczówną. Dzieci Dominika także były chrzczone w parafii Błońskiej i w roku 1832 żyły w zaścianku Usochy, który tak jak i Snuscik leżał w rejonie puchowickim powiatu ichumenskiego.

Urodzony w roku 1760 Teodor wziął za żonę Barbarę z Koncujewskich. W przeciwieństwie do swoich dwóch znacznie starszych braci, Teodor był parafianinem kościoła Hrozowskiego w powiecie słuckim i dzieci [Teodora][ks-21] żyly w zaścianku Winków należącym do tejże parafii.

Ponieważ wywód wymienia [Aleksandra][ks-22] ale także stwierdza, że Jan “pozostawił po sobie trzech synów” wymieniając Antoniego, Dominika i Teodora, można przypuszczać, ze Aleksander umarł wcześnie. Żadni potomkowie Aleksandra nie są wymienieni w wywodzie.